Met de billen bloot

Afgelopen week mocht ik weer aanwezig zijn bij de laatste module van de opleiding tot Journey Practioner. Dit is zo waardevol, ik hoor dingen die ik tijdens mijn opleiding in 2012 niet had meegekregen. Ik kan sommige dingen meer plaatsen omdat ik het beter herken uit de praktijk.

En als trainer aanwezig zijn is ook mee de diepte ingaan. Mijn eigen stukken aankijken. 😅Dit is telkens weer zo waardevol. Het van binnen uit ervaren wat klopt voor mij op dit moment, welke blokkades ik ontdek in mezelf en welke stappen hieruit voortkomen, kan niemand mij van te voren vertellen. En eerlijk is eerlijk, als iemand me het wel zou vertellen zou de kans zijn dat ik er wat mee doe beduidend kleiner zijn.

De kracht van het “Journey” werk zit hem in het achterhalen wat de emotionele kernpijn is van de fysieke, emotionele en mentale klachten. Dit kunnen overigens ziektes zijn maar ook de hardnekkige patronen die je bij jezelf herkent.

Een van de processen ging over het ontdekken wat als verborgen agenda achter de ziekte, het afgesloten zijn of slachtofferschap zou zitten. We werden uitgenodigd om een van de drie opties te kiezen en te gaan ontdekken wat dit voor jouw zou onthullen. Vanuit mijn nieuwsgierigheid was ik wel nieuwsgierig wat er achter mijn spel van slachtofferschap kon zitten. Ik weet dat ik wel vaker in het slachtofferschap kan zitten en besloot dat het nu wel eens interessant zou zijn om te ontdekken wat er achter zat.

Dit vraagt een zekere moed, openheid en een eerlijkheid naar jezelf toe. Dus daar ging ik. Ik liet de vragen over me heen komen. Waar speel ik een slachtoffer, wat als ik dit niet zou doen, wat zou ik dan ervaren? Wat zou ik kunnen ervaren als ik dit zou opgeven?

Ik ontdekte dat het voor mij ‘makkelijker’ is om slachtoffer te zijn van een situatie dan te voelen welke pijn eronder zit. Als ik slachtoffer ben dan hoef ik niet te voelen dat ik faal. Het ligt immers aan iets buiten mij. 🙈

En als ik het buiten mezelf leg dan vermijd ik de pijn van het falen. Bijvoorbeeld als ik kijk naar mijn laatste relatie. Dit is niet gelopen zoals ik had gehoopt en we zijn uit elkaar gegaan. De pijn hiervan is lastiger te voelen dat de boosheid omdat de ‘ander’ iets wel of niet heeft gedaan. Echter ik heb hierin zelf de verantwoordelijkheid te nemen en dat betekent ook de pijn volledig voelen in al zijn nuances. Als slachtoffer kan ik boos zijn, verontwaardigd, teleurgesteld, me afgewezen voelen of bijvoorbeeld me machteloos voelen. Vanuit de verantwoordelijke kant voel ik het falen, de pijn van het mislukken van de relatie. Die pijn ga ik dus uit de weg als ik blijf hangen in het slachtofferschap.

Afijn, tijd om het slachtofferschap achter me te laten. Alle verantwoordelijkheid te nemen over mijn eigen situatie, met alle emotionele pijn die erbij hoort.

Een mooie ontdekking voor mij 😅. Vanuit hier had ik weer een keus. Wat wil ik met deze ontdekking. Ik wilde graag de emotionele kernpijn ontdekken en loslaten en mocht een Journey proces ondergaan. Met alle inzichten uit dat proces en het loslaten van iets wat heel ver terugging in tijd, voel ik me weer super krachtig. Ik kan weer een stap maken. Ik ben er aan toe.

Zit je zelf ook wel eens in de slachtoffer modus? Welllicht vind je het dan ook wel eens leuk te ontdekken wat er voor jou onder verborgen zit. Als dat zo is, kun je jezelf de vraag stellen.

• Op welke manier ben ik een slachtoffer?
• Wat levert het mij op?
• Wat is het ergste wat er zou kunnen gebeuren als ik dit niet meer zou doen?
• Wat heeft het me tot nu toe gekost?

Dit zijn enkele vragen die je kunt stellen om bij jezelf te ontdekken wat er onder zit.

Dit kun je ook doen op het gebied van ziekte (zeker als het maar terug blijft komen of niet lijkt te willen herstellen). Of wanneer je je afsluit voor alles om je heen, alsof je onder een deken van verdoving en afleiding ligt.

Dan vraag je jezelf af: “Op welke manier sluit ik mezelf af? Of  Op welke manier keren de fysieke klachten terug?”

Dit kan best wel confronterend zijn en misschien voel je zelfs tijdens het lezen hiervan weerstand opkomen. Dat is heel natuurlijk. De weerstand is ook een manier van bescherming tegen een onderliggende pijn. Dus niks mis mee. En je kunt altijd kiezen om wel of niet te ontdekken wat er voor jou op dit vlak te ontdekken is.